Znamię Ciemności

To  opowiadanie w trakcie pisania o tematyce fantasy. W świecie Amalendu od wieków uczeni próbują rozwikłać proroczy wiersz zagadkę. Wiedzą tylko jedno, pewnego dnia przyjdzie na świat dziecko, które zasiądzie na tronie Władców Ciemności i znowu będą mieć króla. Wiele wampirów tęskni za starymi czasami, nazywając je Złotym Wiekiem i niecierpliwie oczekuje na spełnienie się przepowiedni.
Daniel nie ma o tym wszystkim pojęcia i dorasta w zwykłej, ludzkiej rodzinie. Kalectwo powoduje, że stroni  nieco od rówieśników. Kiedy dostaje się na wymarzone studia jego życie się odmienia i trafia do rzeczywistości, której istnienia nawet nie podejrzewał.

Rozdział 1
Rozdział 2
Rozdział 3
Rozdział 4
Rozdział 5
Rozdział 6
Rozdział 7
Rozdział 8
Rozdział 9
Rozdział 10
Rozdział 11
Rozdział 12
Rozdział 13
Rozdział 14
Rozdział 15
Rozdział 16
Rozdział 17
Rozdział 18
Rozdział 19
Rozdział 20
Rozdział 21
Rozdział 22
Rozdział 23
Rozdział 24
Rozdział 25
Rozdział 26
Rozdział 27
Rozdział 28
Rozdział 29
Rozdział 30
Rozdział 31
Rozdział 32
Rozdział 33
Rozdział 34
Rozdział 35
Rozdział 36
Rozdział 37
Rozdział 38
Rozdział 39
Rozdział 40
Rozdział 41
Rozdział 42
Rozdział 43
Rozdział 44
Rozdział 45
Rozdział 46
Rozdział 47
Rozdział 48
Rozdział 49
Rozdział 50
Rozdział 51
Rozdział 52
Rozdział 53
Rozdział 54
Rozdział 55
Rozdział 56

9 myśli na temat “Znamię Ciemności

  1. Kocham twoje opowiadania!!! Szczególnie nie mogę się doczekać dalszej części znamię ciemności. Mam nadzieję że ta historia zakończy się szczęśliwie. Pozdrawiam i życzę dużo weny!!! 🙂

    Polubienie

  2. Cudownie piszesz! Uwielbiam Twoje opowiadania, szczególnie te komediowe. Ktoś gdzieś napisał, że czytanie ich „ryje mózg”, z moim chyba już jest coś nie tak, bo strasznie pozytywnie na mnie działają. Masz świetne poczucie humoru, lekki język i niesamowitą wyobraźnię. Postacie „uke” wybitnie mi się podobają, bo nie są tylko ładnymi laleczkami jak w wielu opowiadaniach, ale mają cięty język i potrafią pokazać pazurki, a o tego są naprawdę słodcy! „Seme” z kolei rozwalają system tą niesamowitą zazdrością, ale jak trzeba to i łagodnością! Wszyscy są po prostu świetni! Sama nie wiem, które z Twoich opowiadań lubię najbardziej, ale prawie każde czytałam już ze 2 razy! Nie przestawaj pisać proszę! Dużo, bardzo dużo weny Ci życzę w Nowym Roku! Pozdrawiam ciepło, Kate

    Polubienie

    1. Miło przeczytać, że to co robię komuś się podoba. Postaram się was nie zawieść, ale ostatnio ciężko mi idzie pisanie. Czasami ciężko się pozbierać po osobistych przejściach. Tak jak ty po prostu lubię niemądrych, słodkich uke z ciętym językiem, a ponieważ niewiele osób pisze komediowe teksty postanowiłam stworzyć sobie sama takich głuptasów. Acz nie przestałam szukać w necie tego typu opowiadań.

      Polubienie

Dodaj komentarz